کاربرد روش های مختلف اختلاط عمیق برای سیستم های پشتیبانی گودبرداری

در شرایط مختلف، استفاده از روش‌های اختلاط عمیق برای ساخت سیستم‌های پشتیبانی گودبرداری و محصولات پشتیبانی زمین، اغلب روش انتخابی بر اساس الزامات طراحی، شرایط/محدودیت‌های سایت و اقتصادی است.این شرایط شامل وجود ساختارهای مجاور است که می توانند حداقل حرکت جانبی را تحمل کنند.وجود ماسه های در حال باز شدن یا روان؛نیاز به یک دیوار قطع مناسب برای جلوگیری از پایین آمدن آب زیرزمینی مجاور و نشست های ناشی از آن در سایر سازه ها.و نیاز به زیرسازی همزمان سازه مجاور، در حین ساخت دیوار تکیه گاه گودبرداری.سیستم‌های دیگر مانند تیرهای سرباز سنتی و دیوارهای عقب‌افتاده عملکرد نامناسبی را به همراه خواهند داشت، نصب شمع‌های ورق ارتعاشی یا رانده می‌تواند باعث نشست‌های ناشی از لرزش سازه‌های مجاور شود، در حالی که دیوارهای دیافراگمی بتنی زمان‌بر و گران هستند.بر اساس شرایط، ممکن است استفاده از روش های اختلاط عمیق چند مته یا تک پیچ، روش های تزریق جت یا ترکیبی از چندین روش مورد نیاز باشد.برای نشان دادن کاربردهای اختلاط عمیق در شرایط مختلف، چندین تاریخچه مورد ارائه شده است.در پروژه‌هایی در ویسکانسین و پنسیلوانیا، روش اختلاط عمیق چند مارپیچ با موفقیت برای محدود کردن حرکت جانبی سازه‌های مجاور، جلوگیری از از دست دادن تکیه‌گاه به دلیل از هم گسیختگی خاک‌ها و کنترل آب‌های زیرزمینی مورد استفاده قرار گرفت.

ساخت مدولار از نظر زمان‌بندی، کیفیت، قابلیت پیش‌بینی و سایر اهداف پروژه نسبت به روش‌های ساخت و ساز سنتی برتری دارد.با این حال، عدم درک و مدیریت صحیح ریسک‌های مدولار منحصربه‌فرد مستند شده است که منجر به عملکرد نامناسب در پروژه‌های ساختمانی مدولار می‌شود.اگرچه بسیاری از تلاش‌های تحقیقاتی قبلی بر موانع و محرک‌های مربوط به پذیرش ساخت‌وساز مدولار در صنعت متمرکز شده‌اند، هیچ کار تحقیقاتی قبلی به خطرات کلیدی مؤثر بر هزینه و زمان‌بندی پروژه‌های ساختمانی مدولار توجه نکرده است.این مقاله این شکاف دانش را پر می کند.نویسندگان از روش تحقیق چند مرحله ای استفاده کردند.ابتدا، یک نظرسنجی بین 48 متخصص ساخت و ساز توزیع شد و توسط آن پاسخ داده شد تا اثرات 50 عامل خطر مدولار را که بر اساس مرور ادبیات سیستماتیک در مطالعه قبلی شناسایی شده بودند، بررسی کند.دوم، آزمون آلفای کرونباخ برای بررسی روایی و پایایی نظرسنجی انجام شد.در نهایت، تجزیه و تحلیل تطابق کندال، آنالیز واریانس یک طرفه، و آزمون‌های کروسکال-والیس برای بررسی توافق پاسخ‌ها در هر یک و همچنین در میان سهامداران مختلف پروژه‌های ساختمانی مدولار انجام شد.نتایج نشان داد که مهم‌ترین عوامل مؤثر بر هزینه و زمان‌بندی پروژه‌های مدولار عبارتند از (1) کمبود نیروی کار ماهر و با تجربه، (2) تغییرات طراحی دیرهنگام، (3) ویژگی‌ها و لجستیک ضعیف سایت، (4) نامناسب بودن طراحی برای مدولارسازی. ، (5) خطرات و اختلافات قراردادی، (6) عدم همکاری و هماهنگی کافی، (7) چالش های مربوط به تلورانس ها و رابط ها، و (8) توالی ضعیف فعالیت های ساخت و ساز.این مطالعه با کمک به پزشکان برای درک بهتر عوامل خطر کلیدی که باید برای افزایش عملکرد پروژه‌های ساختمانی مدولار در نظر گرفته شوند، به مجموعه دانش می‌افزاید.نتایج بینشی را در مورد همسویی ذینفعان در مورد عوامل خطر مختلف مؤثر بر هزینه و زمان‌بندی در پروژه‌های ساختمانی مدولار فراهم می‌کند.این باید به پزشکان کمک کند تا در مراحل اولیه یک پروژه برنامه های کاهش را ایجاد کنند.